In les vier van de .b-training is het onderwerp de automatische piloot, dát wat we doen zonder er helemaal bij te zijn. Voor de hand liggende voorbeelden zijn fietsen, douchen, tandenpoetsen en ook eten. Vaak zijn we met onze aandacht dan elders, gedachten over wat was of wat gaat komen. En wat is er dan mooier om dit te illustreren met het eten van één hagelslag, eentje maar. Na deze oefening in mindful eten zijn alle vooroordelen gelogenstraft.
Leerlingen verbazen zich dat één zo’n hagelslagje zo’n intense smaaksensatie kan opleveren. Dat hadden ze niet verwacht! Dat je door bewust bij de handeling aanwezig te zijn, intenser kunt genieten van het mooie. Maar ook – na het eten van iets dat je niet lekker vindt – dat wanneer je je bewust bent van de sensaties die de minder leuke dingen met zich meebrengen, je er dan beter bij kunt blijven.
Het inzicht ontstaat dat we vaak zelf een onaangename gebeurtenis zo heftig maken door er allerlei vooroordelen aan te plakken en ervan in de stress te schieten, in plaats van dat we open staan voor dat wat zich aandient, zonder daar direct een oordeel over te hebben.
Als ik de .b-training geef zijn het vooral dit soort ervaringen die maken dat ik me bewust ben van het belang van deze training voor jongeren. Daar waar de standaard mindfulnesstraining vaak te veel van ze vraagt, sluit deze training prima aan bij de belevingswereld van de middelbare-schoolleerling. En de training is goed op maat te maken voor de groep die je voor je hebt. Een groep brugklassers heeft toch een ander verhaal nodig dan een groep examenleerlingen. De reacties van de leerlingen na afloop van de training liegen er dan ook niet om. De meeste zijn zeer positief.
Naast mijn werk als ervaren docent en coach op een middelbare school in Haarlem, en mijn praktijk voor coaching (dpCoaching) en training in het onderwijs, geef ik sinds 2013 met heel veel plezier en (com)passie de training .b. Mijn ervaring in meditatie, mindfulness en zen helpt me om aan de leerlingen zowel de theorie als de praktijk over te brengen. Een praktijk die toch ook best weerbarstig kan zijn. De oefeningen lijken zo eenvoudig, maar voor de jongeren met hun korte concentratieboog is dat het vaak helemaal niet. En dan is het fijn als iemand zonder oordeel de leerlingen duidelijk kan maken dat dit er gewoon bij hoort. Dat dit oefenen een onderdeel vormt van het trainen van mindfulness. En dat hoe lang je ook mediteert, het toch steeds weer anders is… steeds een nieuw begin.
Je kunt mij altijd vrijblijvend benaderen voor vragen.